Mijn liefde voor notitieboekjes!

Sinds ik klein ben, heb ik een enorme liefde voor notitieboeken opgebouwd.
Bij elk mooi schrift in de winkel jeuken mijn handen om het te kopen. Ik zou graag willen zeggen dat ik al honderden notitieboeken heb volgeschreven, maar dat is helaas niet waar. Weinig laatste bladzijden hebben het gehaald om beschreven te worden. Voor die tijd had ik al weer een nieuw notitieboek op het oog. Vooral boeken met een harde kaft hebben mijn voorkeur. Ik vind de boekjes van de HEMA erg fijn, maar door de kartonnen kaft zijn ze niet erg stevig. Ik heb nu een behoorlijke voorraad notitieboekjes, maar ze zijn allemaal veel te mooi om in te schrijven! Bij elke nieuwe aankoop bedenk ik waar ik het voor zal gebruiken: het komt meestal neer op een dagboek of het idee om het overal mee naartoe te nemen.

Uiteindelijk staan ze het jaar erna nog steeds in de kast met hetzelfde idee, terwijl ik al tientallen andere schriften heb gekocht. Dat is vooral omdat ik vaak een paar bladzijden vol schrijf, en meer hou van lege schriften. Aysa, je kunt die bladzijden er ook gewoon uitscheuren… Jaha, dat weet ik, maar dat is niet leuk. 
Voor m’n verjaardag vraag ik ook graag notitieboekjes. Alhoewel ik door de jaren heen heb geleerd erbij te vertellen dat het het mooie boekjes moeten zijn, om saaie collegeblokken te voorkomen.
Ik ben een grote fan van de Moleskine notitieboeken, alhoewel ik niet zeker  weet of ik mezelf een fan kan noemen. Bij elke boekwinkel laat ik mijn ogen over de prachtige kaften van deze notitieboeken glijden, maar daar blijft het dan ook bij. Ik heb er nog nooit één daadwerkelijk in bezit gehad. Als ik er één voor mijn verjaardag vroeg, kreeg ik er één van Paper Blanks.
Ik vind Paper Blanks ook heel mooi hoor, maar het lijkt me ook leuk om een Moleskine te proberen :).
Op vakantie schrijf ik reisdagboeken vol. Dat zijn de enige notitieboeken waarvan ik met zekerheid kan zeggen dat ik ze vol heb geschreven. En als ze niet vol zijn geschreven, zijn ze wel zo vol geplakt dat ze bol staan.

Dat is me dit jaar echter minder goed gelukt.
Een hele belangrijke tip voor als jij ook een (reis)dagboek wilt bijhouden is: zorgen dat je elke dag schrijft. Als je nog moet opschrijven wat je de vorige dag hebt gedaan, ga je achterlopen. Op een gegeven moment vergeet je het helemaal en dan schrijf je de hele laatste week niets; althans, ik.
Ik varieer graag van schriften met lijntjes en zonder. Het komt er vaak op neer dat ik toch alleen schriften met lijntjes koop, maar dat terzijde.
Hoeveel ongeschreven notitieboeken ik ook nog heb liggen, voor m’n verjaardag vraag ik er toch nog twee. Twee? Ja, een blogboekje, met ideeën voor artikelen en een scrapbook. De laatste is echter geen notitieboekje.
Ik hou heel erg van het schrijven van verhalen en, alhoewel ik mijn verhalen nu op mijn laptop schrijf, zijn vele boekjes ook met dat idee gekocht. Ik nam hem dan overal mee naartoe en schreef iets als ik tijd had. Als iemand vroeg of hij het mocht lezen was ik daar fel op tegen, maar de nieuwsgierigheid steeg daar natuurlijk door. De reden daarachter was dat ik de naam van een vriendin in het boek had verwerkt, en het misschien awkward zou zijn. En, tja, zo ben ik nog steeds. Ideeën voor artikelen, of als ik bezig ben met het schrijven voor een artikel, wil ik niet dat anderen het lezen voordat ik ze heb gepubliceerd.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden!
Ben ik de enige met een liefde voor notitieboekjes, of jullie ook? Laat het achter in de comments!