Dag van de Franse taal | Throwback Thursday à Paris

Bonjour, vandaag is het de Dag van de Franse taal! Dit is op de tweede donderdag van november. Hiermee proberen ze leerlingen uit het hele land enthousiast te maken voor het vak Frans.
Maar omdat het vandaag ook nog eens donderdag is, heb ik een Throwback Thursday voor jullie, die gaat over mijn reis naar Parijs van de meivakantie!
Het is volgens mij de eerste keer dat we in de meivakantie op vakantie zijn gegaan, want hoewel het maar een paar dagen was, was het heel erg leuk.

Van tevoren hadden we ons bij de Treinreiswinkel laten informeren over de trein die we heen en terug het beste konden nemen en we hebben daar ook onze Thalys-tickets gekocht. Op de één of andere manier hadden we eerste-klas-tickets omdat dat goedkoper was of iets dergelijks en ja, dat was natuurlijk heel fijn. Helaas had ik in de trein geen Wi-Fi, maar daardoor had ik wel genoeg tijd om de reis vast te leggen door middel van mijn reisdagboek. Heel erg blij dat ik dat heb gedaan, anders had ik een hoop details gemist.

Toen we aangekomen waren in Parijs, liepen we als eerste naar ons hotel om onze bagage te dumpen. Omdat we te vroeg waren, konden we onze kamer nog niet in maar we konden we konden de spullen wel achter de balie laten liggen.
Het was heel jammer van het weer: het bleef maar regenen en regenen. Toen we even stopten om wat te eten, zagen we de Eiffeltoren in de verte. Het was best wel mistig, maar desondanks  zag je ‘m toch.
Omdat we erg dicht bij de Notre Dame waren, zijn we daar als eerste heen geweest. We stonden niet heel lang te wachten in een best wel lange rij, terwijl mijn zusje en ik aan het overstuiteren waren met een stuiterbal.

Wat bleek; dat we in de rij stonden om er gewoon binnenin te kijken. Maar wij wilden met de trap helemaal naar boven en daar stond ook een lange rij, die wél heel lang duurde. Ondertussen nog naar een souvenirwinkeltje in de buurt geweest als twee anderen aan het wachten waren. Dat wisselden we uiteraard af.

Tegen de tijd dat we daar klaar waren, was het weer heel hard gaan regenen en besloten we ergens te eten en op te drogen.
Daarna gingen we terug naar het hotel, waar we de kamer inmiddels wél in konden.

De volgende dag gingen we ’s morgens naar de Eiffeltoren. We waren nog moe van de vorige dag en omdat we dachten dat het niet zoveel extra waarde zou hebben om met de trap naar boven te gaan, gingen we met de lift. We zijn helemaal tot de bovenste ‘verdieping’ geweest.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Ik vond het zelf in elk geval erg  leuk om weer even herinnerd te worden aan dit leuke weekend. Nadat we in Parijs rond hebben gelopen, zijn we trouwens naar Disneyland geweest. Was overigens ook súper leuk en gelukkig was het toen wat mooier weer!

X Aysa

Quote|Life was much better when Apple and Blackberry were just fruits

Hoi allemaal, ik zal in dit artikel mijn mening geven over de stelling: ‘life was much better when Apple and Blackberry were just fruits’ en dat is in het Nederlands: ‘het leven was veel beter toen Apple en Blackberry gewoon fruit waren’. Een meisje uit mijn klas noemde deze quote en ik begon erover na te denken. De uitvinding van de iPhone of een smartphone in het algemeen is voor bepaalde doeleinden hartstikke handig, maar het heeft ook nadelen.

Bron: Pinterest

Als je naar de middelbare school gaat, is het zo dat je een smartphone nódig hebt. Om op magister te kijken, WhatsApp en iedereen gaat er simpelweg vanuit dat je zo’n toestel hebt.
Ik heb mijn smartphone vanaf eind groep acht en dat is een Samsung galaxy s3 mini. Ik ben er hartstikke blij mee, maar als ik nu opnieuw had mogen kiezen, zou ik toch een iPhone nemen. Hoewel ik eerst dacht dat de camera van een Samsungtoestel beter was dan die van een iPhone, denk ik dat ik me daarin heb vergist. Natuurlijk is die van mij al wat verouderd en is de kwaliteit van de camera bij beide merken sterk verbeterd.
Op een iPhone zie je alle emoji’s zoals je ze hoort te zien. Natuurlijk is dat geen verrassing omdat ze ontworpen worden door Apple, maar ik vind het jammer dat ze er op andere toestellen, o.a. die van mij, heel anders uitzien. Op Instagram zie ik namelijk de zwart-wit versie van de emoji’s en ik heb speciaal een emoji-toetsenbord moeten downloaden. Bij de nieuwere modellen van Samsung en andere smartphones die Android als besturingssysteem hebben, zit wel een toetsenbord met de Android-emoji’s, die er ook weer anders uitzien.

Maar zou het leven niet beter zijn als we gewoon helemaal geen smartphones hadden? Er zijn een hoop voordelen, daar ben ik het mee eens, maar er zijn ook een groot aantal nadelen die vooral te maken hebben met social media.
Een vriendin van mij was verhuisd naar een andere stad, maar ‘gelukkig’ konden we nog contact houden via social media. Op een gegeven moment hadden we een aantal keer hele erge ruzie gehad. Ik weet niet of  ze ook zo had gereageerd als ze tegenover me stond. Het gevaar van social media is dat je niet ziet hoe iemand het bedoelt. Als je gewoon met iemand aan het praten bent, hoor je het aan de intonatie, maar zo niet.
Het leidt mij af en toe best wel af van m’n huiswerk en het heeft misschien ook wel invloed op m’n cijfers. Ik sta nog steeds overal ruimvoldoende voor, maar ik denk dat ik misschien wel nóg hogere cijfers kan halen, als ik er meer tijd insteek. Dat vind ik heel erg vervelend om te bedenken voor een toets, dus ik ga proberen om er echt wat aan te doen.
In dit digitale tijdperk wordt er nog maar heel weinig met de hand geschreven. Ik vind het super leuk om te schrijven, of het nou in een schrift is of op m’n laptop. Ik merk dat veel kinderen samenvattingen wel met de hand schrijven en als je iets opschrijft, onthoud je het veel beter. Ik ben sowieso iemand die dol is op notitieboekjes, dus het is niet gek om dit uit mijn mond te horen.
Het lijkt me ook heel erg leuk om brieven te schrijven met een penvriendin. Op Instagram volg ik een account en dat gaat over inspiratie voor snailmail. Daardoor krijg ik zoveel zin om dat te maken, maar helaas kan ik het dan niet naar iemand opsturen ;). Op het internet vind je onwijs veel ‘advertenties’ voor penvriendinnen, maar ik vind dat een penvriendin iemand moet zijn van wie je weet dat ze bestaat en geen vreemde.

Het probleem is dat de meeste van ons niet meer zonder een smartphone kunnen leven. Als je nu vakantievrienden maakt, vraag je om hun nummer en hou je zo contact. Vroeger was de enige manier van contact houden met brieven. Het klinkt misschien raar om zoiets ouderwets te doen terwijl er handigere manier zijn, maar als iets handiger is, betekent het niet dat je er evenveel plezier aan beleeft.

X Aysa